Geschiedenis
| Voldoet aan definitie | voldoet niet, niet verdedigbaar |
(Bouw)fase 1 - 1394 t/m 17e eeuw, 1e kwart
| Typologie |
Moated site |
| Zichtbare toestand: |
Intact |
| Bewoond door: |
Familie |
(Bouw)fase 2 - 17e eeuw, 1e kwart t/m heden
| Typologie |
< Geen > |
| Zichtbare toestand: |
Ondergronds |
Bezitgeschiedenis:
In het ontginningsgebied langs de Lek, tussen Tull en 't Waal in, lag het huis Blasenburg. Een Henric van Blasenborch komt al voor in 1310, maar het goed zelf wordt voor het eerst vermeld in 1394.
In dat jaar werd Johan van den Spiegel beleend met 'die hofstede toe Blasenborch mit XXI mergen lands, als sy gelegen sijn in t Wael in dagelix gerecht des heren van Asperen binnendijcs ende butendijcs'. Johan werd als leenman in 1434 opgevolgd door zijn neef Deric van Zuylen. Deze liet het in 1454 na aan zijn neef Jan van Zuylen. Jans zoon Arnt, zich noemende Van Zuylen tot Blasenborch, erfde het in 1477 en liet het in 1518 na aan zijn zoon Johan.
Deze Johan van Zuylen van Blasenborch droeg het in 1524 op aan Johan van Cuelenborch en diens zoon Peeter van Cuelenborch in 1557 aan Christoffel van Montfort. Johan van Buchel verkocht het in 1560 aan Herman Hubertsz. In 1578 erfde diens zoon Huybert Harmansz. In het begin van de 17de eeuw wordt het als 'verdestueert' geclassificeerd.
In museum Flehite wordt een tekening bewaard met het onderschrift Blasenburg te 't waal uit 1729.