Geschiedenis
voldoet niet, niet verdedigbaar |
(Bouw)fase 1 - 14e eeuw t/m 1659
Zichtbare toestand: |
Intact |
Voor het eerst genoemd in 1399, in de persoon van Maes Dunnynge.
In 1659 afgebroken.
(Bouw)fase 2 - 1659 t/m 1672
Zichtbare toestand: |
Ruïne |
(Bouw)fase 3 - 1672 t/m 1793
Typologie |
Buitenplaats |
Zichtbare toestand: |
Intact |
Ers is sprake van drie huizen Dunningen die waarschijnlijk ook op verschillende plaatsen stonden. Uiteindelijk is het laatste huis Dunningen in 1793 afgebroken. In 1913 waren de grachten nog te zien.
(Bouw)fase 4 - 1793 t/m heden
Typologie |
< Geen > |
Zichtbare toestand: |
Vlak terrein |
Bezitgeschiedenis:
Johan Sloet is de oudste bekende bewoner van Dunningen. Johan had een zegel, en is daarom waarschijnlijk de eerste bewoner van het adellijke hof. Zijn zoon, Johan Sloet de jongere, wordt in 1358 genoemd en behoorde tot de top van de Drentse adel. De familie Sloet bewoont Dunningen tot ca. 1431. Hierna kwam het in handen van Van den Clooster en later de familie Van den Campe. Dit waren edelen die elders belangrijkere huizen hadden, en daardoor werd de oude havezate verwaarloosd. In 1680 kwam de havezate in handen van Van Dongen tot den Oldengaerde, die het ruim een eeuw in bezit hadden. In 1780 werd een nieuw havezate Dunningen gebouwd op last van Edzard Jacob Tjarda van Starkenborgh en zijn vrouw Rutgera Christina Elisabeth van Dongen. Lang hebben ze het huis niet gehad want na de dood van dit echtpaar werd de havezate in 1794 publiek verkocht. Eigenaar werd Wijncko Tonckens. Niet lang daarna moet het huis zijn afgebroken, want het komt niet meer voor op de kaart van 1806.