Duiventillen
Onder een duiventoren wordt verstaan een gebouwtje dat als toren opgetrokken is en dat vrij van de grond staat. Het waren vaak vrij forse torens die dikwijls meerdere functies hadden. De ruimte op de begane grond werd vaak gebruikt als opslagplaats of om varkens te houden.
Een duiventil is een gebouwtje dat op een of meerdere staanders rust. De grotere duiventillen hadden een praktisch voordeel boven de torens. Men kon er een boerenkar onder rijden, een luik opentrekken en zo op eenvoudige wijze de mest verwijderen.
Recht van duiven houden
Het recht om grote aantallen duiven te houden en tillen of torens te bouwen was een uit de dertiende eeuw daterend recht, voorbehouden aan de adel en de hoge geestelijkheid. Een duiventoren of duiventil verhoogde het aanzien van de bezitter. Het recht van duiventil was gebonden aan grondbezit van bepaalde afmetingen. De nog bestaande duifhuizen zijn dan ook alleen te vinden bij landgoederen van enige omvang. Duifhuizen komen voor in gebieden waar van oudsher akkerbouw werd bedreven. Tijdens de Franse bezetting werden de duiventillen verboden. Immers de leus was toen vrijheid, gelijkheid en broederschap. De Fransen zagen het bezit van een duiventil als een herenrecht. Zoals bekend schafte men in 1798 veel privileges van adel en landheren af. Maar in 1807, nog tijdens het koningschap van Lodewijk Napoleon, werd dit verbod weer opgeheven.
Bij de grondwet van 1848 werden tal van heerlijke rechten afgeschaft. Het recht van duivenslag bleef echter bestaan en werd in het jachtrecht opgenomen. Zo bleef de situatie tot de wet gewijzigd werd in 1954. De nieuwe wet beschouwde duivenslag en zwanen-drift niet langer als jachtrechten. Daarmee verdwenen de rechten voorgoed uit de wetgeving.
zie ook de uitstekende website over duiventillen